Botoks na nadpotliwość – jak wygląda zabieg i kiedy warto go rozważyć?

Botoks (toksyna botulinowa) jest stosowany w leczeniu nadpotliwości, zwłaszcza w przypadkach, gdy inne metody (np. antyperspiranty czy leczenie farmakologiczne) nie pomagają. Substancja toksyczna hamuje wydzielanie acetylocholiny. To neuroprzekaźnik, który jest odpowiedzialny za wydzielanie potu i nadmierną potliwość. Efektem terapeutycznym zabiegu jest wyciszenie nadmiernej aktywności gruczołów potowych w danym miejscu. Botoks na nadpotliwość jest uznawany za wysoce skuteczny. Nie wymaga ponadto rekonwalescencji ani hospitalizacji pacjenta. Efekty zabiegu pojawiają się już po kilku dniach i utrzymują zwykle nawet do roku.

Botoks na nadpotliwość warto zastosować wówczas, gdy problem jest uporczywy, krępujący i nie reaguje na inne metody leczenia. Pacjenci interesują się tą metodą leczenia zwłaszcza w przypadku, gdy nawet najmocniejsze antyperspiranty nie pomagają lub powodują podrażnienia. Nadmierne pocenie negatywnie wpływa na jakość życia, wykonywanie codziennych obowiązków i podejmowanie określonych aktywności. Zabieg warto wykonać nie tylko ze względów estetycznych i kosmetycznych, ale również zdrowotnych. Stała wilgoć skóry może bowiem prowadzić do problemów dermatologicznych – np. rozwoju grzybicy, potówek, otarć czy nieprzyjemnego zapachu.

Czym jest nadpotliwość (nadmierne pocenie się) – czy domowe metody leczenia są skuteczne?

Nadpotliwość, czyli hiperhydroza, to stan, w którym organizm produkuje zbyt dużo potu, niezależnie od zewnętrznych czynników i warunków, w tym również temperatury powietrza i wysiłku fizycznego. Wyróżnia się nadpotliwość pierwotną, często dziedziczną, która zwykle zaczyna się w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Obejmuje konkretne lokalizacje na ciele pacjenta i występuje symetrycznie. Oprócz tej odmiany przypadłości istnieje również nadpotliwość wtórna, związana z przebiegiem innych chorób współistniejących lub wynikająca z działania przyjmowanych leków. Zwykle pojawia się nagle i może dotyczyć całego ciała. Niezależnie od przyczyny powstawania tego stanu, botoks na nadpotliwość uznaje się za jedną z najskuteczniejszych metod jego leczenia. 

Jak zatrzymać nadmierne pocenie pach i innych okolic? Domowe metody leczenia nadpotliwości mogą być pomocne, szczególnie w łagodnych przypadkach. Mogą jednak nie wystarczyć w sytuacji zwiększonego nasilenia objawów i wtedy warto sięgnąć po mocniejsze rozwiązania. Jednym z nich jest botoks na nadpotliwość. Wśród domowych sposobów leczenia nadmiernej potliwości wymienia się przede wszystkim antyperspiranty, domowe kąpiele i okłady ziołowe, odpowiednią dietę i nawodnienie organizmu, stosowanie technik redukcji stresu. Należy unikać pikantnych potraw, kofeiny, alkoholu – mogą zwiększać pocenie, Pacjenci powinni pić dużo wody. Paradoksalnie, niedobór wody zwiększa potliwość, gdyż organizm się przegrzewa. Konieczna jest ponadto suplementacja – warto zaopatrzyć się w magnez i witaminę B (ich niedobory też mogą wpływać na nerwy i potliwość).

Istotna jest ponadto dbałość o odpowiednią higienę całego ciała oraz noszenie przewiewnej odzieży wykonanej z naturalnych materiałów. Jeżeli pocenie nasila się w stresie, warto wypróbować ćwiczenia oddechowe. Pomóc może również joga lub medytacja. Czasem warto porozmawiać z psychologiem – szczególnie jeżeli nadpotliwość bardzo wpływa na pewność siebie.

Botoks na nadpotliwość – wskazania do leczenia nadpotliwości botoksem

Istnieją konkretne wskazania i sytuacje, kiedy lekarz może zaproponować ten zabieg. Botoks na nadpotliwość to skuteczna i bezpieczna metoda, ale najczęściej sięga się po niego wtedy, gdy inne techniki zawodzą. W ten sposób najczęściej leczy się nadpotliwość pierwotną, w przypadku braku efektów po zastosowaniu leczenia miejscowego i u pacjentów niechętnych do rozpoczęcia leczenia farmakologicznego. Botoks na nadpotliwość zwykle stosuje się w okolicy pachwin, rzadziej na dłoniach i stopach, a nawet twarzy. Wśród wskazań do zabiegu wymienia się również duży wpływ nadpotliwości na codzienne funkcjonowanie pacjenta. Może on odczuwać wstyd, stres, mieć problemy w pracy i życiu osobistym, unikać kontaktów społecznych nawet z najbliższymi. Uciążliwa jest konieczność częstego przebierania się, używania wkładek, czarnych ubrań itd. Lekarz może zlecić botoks, gdy pacjent nie kwalifikuje się do leczenia farmakologicznego lub chirurgicznego. To odpowiednia metoda w przypadku konieczności działania miejscowego, bez wpływu na cały organizm.

Zabieg leczenia nadpotliwości botoksem – czy jest bezpieczny? Przeciwwskazania

Wskazania i ewentualne przeciwwskazania do rozpoczęcia zabiegu iniekcji toksyny botulinowej weryfikuje specjalista podczas konsultacji medycznej. Ze względów bezpieczeństwa nie zaleca się go w przypadku stwierdzonej infekcji skóry w miejscu pola zabiegowego oraz u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Wśród przeciwwskazań do podania botoksu wymienia się również niektóre choroby neurologiczne (miastenia gravis, zespół Lamberta-Eatona) oraz alergie na składniki preparatów.

Leczenie nadpotliwości toksyną botulinową jest generalnie bardzo bezpieczne, zwłaszcza gdy zabieg jest wykonywany przez doświadczonego lekarza – dermatologa, chirurga lub specjalistę medycyny estetycznej. Mimo tego, że botoks należy do grona toksyn, działa dokładnie w miejscu podania i nie wyrządza szkód w całym ustroju. Blokuje jedynie zakończenia nerwowe odpowiedzialne za produkcję potu. Dawkowanie toksyny botulinowej w leczeniu nadmiernej potliwości jest niezwykle precyzyjne. Lekarz używa minimalnych dawek toksyny, indywidualnie dobierając ją oraz miejsce wykonania wstrzyknięć. Bezpieczeństwo zabiegu mocno zależy zatem od doświadczenia lekarza. Źle podany botoks może działać za słabo albo za mocno, być niesymetryczny, a w rzadkich przypadkach – „rozlać się” na mięśnie i wywołać osłabienie. Dlatego zalecamy wykonywanie zabiegu w specjalistycznych placówkach medycznych.

Botoks na nadpotliwość – przebieg zabiegu na nadmierną potliwość

Zastosowanie toksyny botulinowej należy do nowoczesnych metod leczenia nadpotliwości. Bezpiecznie i z powodzeniem wstrzykuje się ją w różnych obszarach ciała pacjenta. Już podczas wnikliwej konsultacji przed zabiegiem osób zmagających się z dużym dyskomfortem w wyniku nadmiernego pocenia dłoni czy stóp, pach, a nawet twarzy, nasi lekarze wykonujący zabieg dbają o bezpieczeństwo i najwyższą jakość usługi. Oceniają anatomię miejsc objętych nadpotliwością, weryfikują wskazania do zabiegu z użyciem toksyny botulinowej, instruują pacjenta, jak przygotować się do zabiegu. Specjalista może ponadto wykonać jodowo-skrobiowy test Minora. Konsultacja z lekarzem jest zatem nieodłącznym elementem leczenia nadpotliwości botuliną.

Botoks na nadpotliwość stosowany jest odmiennie u każdego pacjenta, zależnie od jego potrzeb, możliwości i ogólnego stanu zdrowia. Przed zabiegiem skóra powinna być czysta i sucha, bez podrażnień oraz oznak infekcji. Można zastosować znieczulenie miejscowe (np. krem z lidokainą) – szczególnie w przypadku leczenia nadpotliwości twarzy lub dłoni/stóp. Następnie lekarz zaznacza punkty, w które poda botoks – zwykle co 1–2 cm, równomiernie na całym obszarze. Cienką igłą wstrzykuje niewielką ilość toksyny botulinowej w każdy punkt.

Leczenie nadpotliwości toksyną botulinową – rekonwalescencja

Leczenie nadpotliwości za pomocą botoksu nie wymaga stosowania znieczulenia ogólnego i hospitalizacji pacjenta. Już w pierwszych dniach od zabiegu można wrócić do swoich codziennych obowiązków i aktywności. Przez 24 godziny nie należy dotykać, masować, ani pocierać miejsc iniekcji. Pacjenci powinni ponadto unikać saun, basenów, kąpieli i intensywnego wysiłku przynajmniej przez 1-2 dni. Efekty zaczynają się pojawiać po 3–7 dniach, pełny efekt – do 2 tygodni. W zależności od indywidualnych predyspozycji rezultaty działania botoksu mogą utrzymywać się od 6 do 12 miesięcy. Efekt mija po kilku miesiącach, gdyż organizm stopniowo „odbudowuje” połączenia nerwowe z gruczołami potowymi. Po upływie tego czasu możliwe jest powtórne wstrzyknięcie toksyny botulinowej do wnętrza ustroju pacjenta.